Op zoek naar het echte pelgrimsgevoel (4)

18 augustus 2011

Wij verblijven 2 dagen in Athez. Afgelopen nacht heeft het geonweerd en hard geregend, maar als we aan onze wandeling beginnen is het weer droog en warm.

De afstand naar het stuwmeer van Lac des Settons valt mij wat tegen. De afstanden die in onze routebeschrijving staan wijken nogal af en zijn veelal langer dan vermeld staat. We komen door een plaatsje met een klompenmakerij. We kijken daar even kort binnen, maar willen ook weer niet te veel tijd verliezen.

Onze dagafstanden zijn eigenlijk wat te hoog gegrepen, zeker met de warmte erbij. Gelukkig is er hier nog veel schaduw. Bij een meer zit Theo met koffie en een chocoladebroodje op ons te wachten en dat gaat er goed in.


Daarna lopen wij even langs de oever van het meer. Heerlijk even niet klimmen en dalen en dat loopt nog erg prettig ook. Bij Chevigny laat ik de anderen gewoon doorwandelen en ik maak daar even gebruik van een keurig toilet. Dat is toch beter dan die twee voetstappen in de gîte. Nog een grote coupe ijs toe om de calorieën nog even bij te werken en dan weer op pad.


Theo staat bij Grosse een kleine 1,5 km verderop, maar na die korte tussenstop haal ik Arie toch nog in.
We komen voorbij het huis van een Nederlander, maar deze is erg stug en komt vast niet uit een gastvrije streek. Nu duiken we snel het woud weer in en moeten verschillende stroompjes oversteken, de keien beproeven onze voeten hier wel heel erg.

In Anost doen wij even een paar inkopen, want vanavond maak ik voor de warme maaltijd nasi goreng klaar. Op het laatste stuk naar de gîte, waar we overnachten is het nog volop klimmen en dalen en uitgeblust bereiken we de gîte. Ik ben helemaal kapot en moet heel even een korte rust nemen voordat ik aan het klaarmaken van avondeten kan beginnen. Dat laatste valt niet mee, maar iedereen gaat daarna tevreden naar bed en ikzelf lig er zelfs als eerste in.
Terwijl ik zo nog even tussen waken en slapen lig na te denken over de afgelopen wandeldagen, realiseer ik me dat ik toch het echte pelgrimsgevoel mis. De route volgt wel het fantastisch lange afstandspad de GR 13, maar het heeft niets met Sint Jacobus en wij zien ook helemaal geen pelgrimerende wandelaars.
Soms denk ik dat ik een verkeerde route heb genomen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten