16 augustus 2011
Bij het ontwaken, kijk ik naar buiten en zie het klooster en de basiliek van Vezélay prachtig boven het wolkendek uitsteken. Het is een geweldig gezicht en het is net of het in een meer ligt.
Het ontbijt is helaas lang niet zo uitgebreid als de prijs deed vermoeden. Wij starten bij de kerk waar we gisteren zijn gestopt. Door het ontbijt zijn we wat later dan gepland en gaan vlug op stap.
Dan kom ik er snel achter dat de track niet klopt met de richting. Dus lopen we terug en zien de bordjes richting Santiago. Die gaan we volgen en vergeten vlug de GPS-route, die ik heb gedownload, dat blijkt de fietsroute te zijn.
De afstand is wel wat meer dan via de GR 13, die we van plan waren te gaan volgen. Volgens planning zullen we vandaag ook zo’n 2000 meter gaan stijgen. Het is niet druk op het pad, we zien alleen één Frans echtpaar, dat op een andere route wandelt. Net na Cure, treffen wij Theo van de Ven, onze vaste begeleider met de koffie. Grote winkels bleken er niet te zijn en in een buurtwinkeltje hadden ze slechts 1 kuipje margarine en 2 stokbroden. Hopelijk vindt hij later op dag wat meer.
We laten ons de koffie goed smaken en gaan dan weer verder op pad. Het is behoorlijk warm en de zon schijnt volop. Mijn hoedje blijkt geen overbodige luxe.
Bij Saint-André-en-Morvan zien we een café, gaan daar op het terras zitten en bestellen een biertje. De gastvrouw is niet erg vriendelijk en met moeite krijgen wij van haar een stempel in onze paspoorten. En toen iemand van ons om een nette stempel vroeg, was het helemaal over.
Dan krijg ik een telefoontje van Theo dat hij 200 meter verderop bij de kerk zijn soeppost heeft opgezet.
We vertrekken meteen en geven het cafeetje een 4 als beoordeling en dat is dan alleen voor het mooie uitzicht. Theo staat lekker in de schaduw van een paar bomen en hij heeft goulashsoep gemaakt.
Dat geeft nieuwe energie en wij gaan dan ook weer vlug verder.
We wandelen langs een oude wasplaats en we dalen snel af naar de beek van Le Soloir. Het blijkt gezichtsbedrog want er zitten ook behoorlijk wat klimmetjes tussen voordat we daar aankomen.
We zijn allemaal blij dat we er zijn, want aan de laatste klim vanaf het stuwmeer Cresent leek geen einde te komen.
Uiteindelijk komen we in het plaatsje Marigny-l’Eglise, waar we overnachten. Theo van de Ven heeft al moeten vaststellen, dat het enige café hier gesloten is.
Gelukkig hebben we nog een biertje in de koelbox. Wij hebben vandaag 26 km afgelegd. De besproken kamers zijn wel wat klein, maar ik slaap goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten