Hoe het allemaal begon met de TT-wandelreizen Nieuw-Zeeland en Australië

Was in die tijd ook erg actief met de wandelwegen en had in 2004 het Airbornepad van Lommel naar Arnhem de wandelgids met een werkgroep gemaakt. Gaf daar ook een aantal lezingen over in gemeentelijke bibliotheken, ook een in Kasteel Heeswijk maar ook bij een wandelvereniging Groot Gestel.

Daar vroeg men ik niet naar Nieuw-Zeeland en Australië ging. Ik dacht waarom niet Ben van de Velden was gestopt en had geen bezwaar en niemand ging daarheen. Ik moest een programma maken speciaal voor deze groep en dit was niet low-budget.

Ik had een stilzwijgende afspraak met Jago, waar ik nog wel eens reizen begeleidde niet op zijn terrein te komen.

Echter tijdens de Tweedaagse van Bern waar ik met een personenbusje voor Jago heen was.
Hoorde ik dat de groep bij mij annuleerde, omdat er een aantal verveelde dingen gebeurd waren met ziekte en een ongeluk binnen de vereniging. Ik had speciaal voor hun een wandelprogramma op verzoek in Nieuw-Zeeland gemaakt, dus dat ging niet door.

Echter had nog drie belangstellenden maar ja dat was te weinig en zouden een jaar later wel voldoende deelnemers voor zijn? Nu het werden er liefst 27.

Ik organiseerde vooraf een wandeldag met een wandelend diner in Oosterbeek. 

Deze plaats kon ik door en door het uitzetten van het Airbornpad Market Garden. 

Waar ik 2,5 jaar mee bezig ben geweest.

Na de bijeenkomst werd met behulp van twee extra chauffeurs deze reis gemaakt. Een geweldige wandelreis vol gezelligheid en vele malen samen eten.

In Ierland waar ik wandelden hoorde ik dat de groep toch naar Nieuw-Zeeland was geweest met Jago en tijdens de wandeling vroeg twee wandelaars of ik ook naar Korea- Japan en Taiwan ging.

Nee daar was ik nog nooit geweest, maar als op de slaapzaal van de Ganzenheuvel nog iemand dat vraagt.  Toeval bestaat niet maar begrijp het nog steeds niet tijdens de Vierdaagse vragen nog enkele of ik dat niet zou willen organiseren.

Als ik dan ook nog eens een mail ontvang waarin Wim Maas mij vraagt of ik voor een groep van 9 plus 3 (alleen Korea) dit zou willen organiseren. Denk ik waarom niet, ik wil daar ook wel eens heen.

Nooit bang geweest voor iets te organiseren en ook niet voor de taal, want met mijn handen en voeten regelde ik alles. Jarenlang een groepsreis naar Engeland voor de 100 Engelse Mijlen (Centurion) gemaakt, zorgde voor de verzorging, overnachtingen en vervoer en liep zelf dan ook nog even de wedstrijd.

Zo gingen we met een grote groep van twintig wandelaars naar Korea - Japan en Taiwan maar daar de volgende keer over.