Mijn tweede Ubon Hash
Nee de opzet van een Hash is anders dan bij een wandeling, heb ik ervaren. Vind je het leuk om met andere wandelaars een wandeling te maken en iemand warm ervoor te maken. Iets anders is het bij de HHH (Hash Harriers House) blijkbaar. Misschien ook een reden, dat ik tijdens mij jarenlange wandel ervaring er nooit iets van had gehoord.
Wel groepen van Hass runners gezien, dat was in Chiang Mai, Yogjakarta en ook in het Redlight District in Amsterdam maar nooit in verbinding met ook het wandelen. Terwijl nu ik een paar keer mee heb gedaan, blijkt dat nagenoeg iedereen wandelt.
Ik heb ook nog nooit meegemaakt mijn 55 jaar actief in organisatie van de wandelsport dat een organisatie “Piss Off” was als je reclame voor hun maakte omdat je het een leuk evenement vond.
Maar afgelopen zaterdag was mijn derde Hash, na de laatste in Chiang Mai. Vertrok op tijd van huis en had mijn kamer in het Phadaeng Hotel. Goedkoop, netjes, ruim en schoon en je mag ook nog eens om 11.00 uur inchecken. ’s Morgens is er gratis koffie en toast met jam en dat voor 11 tot 13 euro.
Het hotel heeft zoveel reproducties van schilderijen, dat er geen plaats is aan de muren ook op de grond staan ze uitgestald. Vriendelijk personeel.
Nu dat vriendelijk personeel hadden ze ook in Mexicaans restaurant en rooms Outside Inn. Ook de eigenaar Zlatko Jozic van oorsprong uit Servië was een zeer joviale man, die ook met iedereen een praatje maakte. Ook dat die je gelijk steeds bij de voornaam noemt doet je goed. 
De inschrijving ging snel, we hadden en een twintig lopers minder dan vorige maand, maar het was zeker niet ongezellig. Dus mijn oproep om te komen had niets opgeleverd.
De sfeer was direct goed. Door de harde regen in de periode ervoor hadden de hazen (dat zijn de route uitzetters) het probleem dat de ringen vaak weg geregend waren. Ze hadden smalle gele lintjes opgehangen, die soms moeilijk te zien zijn in het groen. Maar dit is denk ik het grote verschil met een Hash bij het wandelen zorg je voor een goede bewegwijzering, zodat er geen twijfel is.
Bij de Hash is zo dat men op een kruising de juiste pad moet zoeken, dus gaan op een kruising in elke richting iemand in en als die de volgende merkteken/lint heeft gezien roept men “ON ON” terwijl men voor de achter opkomende de juiste pad aangeven.
Na tweemaal hebben we een Bier Stop. En dat is dan weer echt Thailand. Komen we bij het Apollo resort met eigen drank, worden we door de vriendelijke eigenares gewoon uitgenodigd op haar terras plaats te nemen. Terwijl ze veel belangstelling heeft voor de HHH.
Dan zie we het bordje “ON IN” dat betekent laatste drankstop en einde. Terwijl wij genieten van de drank en iemand heeft heel veel Chocolade Brownies gebakken. 
Ondertussen hebben de chauffeurs de auto bij het begin op gehaald en op een plaats tegenover de Outside Inn wordt het Cirkel ceremonie uitgevoerd. Daar komen de mensen die, nieuw, goed of iets slechts gedaan in het midden. Krijgen daar te horen wat de reden is met een beker bier, die dan ook daarna opgedronken moet worden.
Ook ik kreeg natuurlijk mijn beurt met een dubbele bier voor mijn reclame maken voor de Hash Ubon. Daarna heb ik nog een lekker Mexicaanse Chicken Fajitas gegeten.
Ondertussen alweer een kamer geboekt bij Phadaeng Hotel voor de aankomende Hash op zaterdag 6 augustus (1e zaterdag van de maand) want daar ben ik zeker weer bij.
Ook nog even daarna een afsluitende cola gepakt bij The Wrong Way, die tegenover het hotel ligt. Dan is het naar de kamer om de sprintrace te bekijken en zien hoe Max Verstappen deze op zijn naam schreef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten